Nga Samantha Ross

Me mbi 40 vende që garojnë në Eurovizion në një traditë vjetore, secili nga delegacionet ka metodën e vet për zgjedhjen e këngës së tyre për Festivalin. Ka nga ata që e zgjedhin në një finale kombëtare, por disa vende duket se ndryshojnë nga viti në vit, duke rafinuar dhe rinovuar proceset e tyre të përzgjedhjes. Megjithatë, një palë vende kanë përqafuar festivale që në fakt paraprinë përfshirjen e tyre në Eurovizion: Italia me Festivalin e Sanremos dhe Shqipëria me Festivalin e Këngës. Ndërsa i është kushtuar mjaft vëmendje Italisë dhe konkursit që me sa duket i dha mundësinë Eurovizionit në tërësi, historia e fqinjit të tyre përtej Adriatikut është edhe më intrigues.

Për pak kontekst historik, Festivali i Këngës debutoi për herë të parë në valët ajrore të Radiotelevizionit Shqiptar (si program radioje) në vitin 1962, madje para se Eurovizioni të mirëpriste këto shtete si Irlanda, Portugalia, Izraeli ose Malta. Gjatë pesëdhjetë e shtatë vjetëve që ka funksionuar Festivali i Këngës, Shqipëria ka kaluar më shumë tranzicion politik dhe kulturor sesa pothuajse çdo komb tjetër në Eurovizion, dhe gara ka reflektuar që nga ana tjetër. Ajo që filloi si një program argëtimi i lehtë u shndërrua së shpejti në një zëdhënës për qeverinë komuniste të diktatorit Enver Hoxha, duke rezultuar gjithashtu me shkarkimin, listën e zezë, burgimin dhe vrasjet e dyshuara të atyre që ishin përfshirë në edicionin e njëmbëdhjetë të ngjarjes. Pas vdekjes së Hoxhës në vitin 1985, dhe një kthesë politike drejt një shoqërie më liberale dhe kapitaliste në vitet e ardhshme, Festivali i Këngës filloi të reflektojë një Shqipëri të re: duke u kthyer drejt Evropës dhe pjesës tjetër të botës.

Kur Shqipëria mori një ftesë për në Eurovizion në vitin 2004, nuk kishte asnjë mënyrë më të mirë për të zgjedhur artistin dhe këngën e tyre se sa festivali që kishte menduar aq shumë për vendin, si dhe për transmetuesin RTSH. Që atëherë, Shefi i Delegacionit Kleart Duraj, artistët dhe ekipi shqiptar kanë arritur të krijojnë një balancë mes “këngës për Shqipërinë” dhe “këngës për një audiencë globale”, duke i dhënë fansave të Eurovizionit një nga kulmet e përzgjedhjes vjetore.

Si funksionon një festival kënge me rrënjë të tilla të forta në të kaluarën e kombit të saj, duke përqafuar të tashmen dhe duke parë drejt të ardhmes? Unë fola me Kleart Duraj për të kuptuar marrëdhënien midis Festivalit të Këngës, Eurovizionit dhe identitetit më të madh të Shqipërisë.

RRETH AUTORES SË SHKRIMIT

Samantha Ross është një blogere i ESC-së që nga viti 2009. Ajo shkruan për Eurovizion nga viti 2011. Gjatë viteve, ajo është intervistuar nga BBC World News, SVT, Radio LBC, dhe shumë të tjerë.

Marrë nga: Escinsight.com