Shkencëtarët izraelitë kanë zbuluar kohët e fundit se kujtimet, mbajtja e informacionit gjatë kohës shpesh me qëllim të ndikimit në veprimet e ardhshme, lënë një shenjë gjenetike në trurin tonë, madje edhe pas vdekjes.

Në një studim të kohëve të fundit, hulumtuesit nga Universiteti Hebraik i Jeruzalemit shikuan modelet e gjeneve të koduara në rajone specifike të trurit të minjve pasi ata minj përjetuan përvoja pozitive dhe negative.

Ata vunë re se të njëjtat modele të gjeneve riprodhoheshin në minj të ndryshëm që kishin pësuar të njëjtën përvojë. Kjo bëri që kërkuesit të besonin se ata kishin identifikuar një nënshkrim të gjeneve që ishte unike për përvojat e ndryshme, duke sugjeruar ekzistencën e një kodi të shprehjes gjenetike për formimin e kujtesës.

Dr. Ami Citri, kreu i Citri Lab në Qendrën Safra të Edmond dhe Lily Safra për Shkencat e Trurit dhe Instituti Aleksandër Silberman për Shkencat e Jetës në Universitetin Hebraik të Jeruzalemit, udhëhoqi një ekip që studioi 14 kode të shprehjes specifike gjenike të gjetura vazhdimisht në tru.

Gjetjet janë botuar nga Universiteti Hebraik i Jeruzalemit dhe Instituti Kanadez për Kërkime të Avancuara në revistën shkencore “eLife” të përqendruar në shkencat biomjekësore dhe shkencore në të publikuar në muajin shkurt.

Ekipi ishte ende në gjendje të shihte se çfarë lloj eksperience kishte pasur miu, nëpërmjet kodit të shprehjes së gjeneve, një “nënshkrim” që ishte ende i dukshëm rreth një orë pas vdekjes. Citri shton se ata ishin madje në gjendje të shihnin një jehonë të kodit pas intervaleve dy orë dhe katër orë.

Dr.Citri tha se “kodi i kujtesës mund të ketë edhe aplikime mjeko-ligjore në të ardhmen, duke zbuluar përvojat më të fundit të dikujt që është vrarë”.

“Për shembull, një ditë mund të jetë e mundur të shikoni një rajon të trurit të lidhur me njohjen dhe të mund të tregoni nëse një viktimë e vrasjes ka parë dikë që njihte para se të vdiste”, raportoi ai.